Εκεινο το βραδυ...

    Τα μαλλια μου χορευουν στους ρυθμους του απαλου ανεμου που χαιδευει το μετωπο μου.
Κοιταω το φεγγαρι.Ναι,αυτο που ολοι μπορουν να δουν οπου και αν βρισκονται.Με αυτο σε εκανα να με σκεφτεσαι καθε φορα που βλεπεις την λαμπροτητα του.Καθε μερα εχει διαφορετικο σχημα αλλα συνεχιζεις να πιστευεις πως κυριευει στο βαθυ μπλε του ουρανου.

    Δες!Ενα αστερι , τοσο γυαλιστερο οσο τα ματια μιας μυστηριας γατας το βραδυ , τοσο γυαλιστερο οσο τα ματια σου που αντανακλουν στο φως του ηλιου. Ειναι σε αποσταση .."Κλεισε το δεξι σου ματι και βαλε τον αντιχειρα σου" τοσο κοντα στο φεγγαρι.Φαινεται κανουν παρεα.

   Εκεινα ναι,εγω ειμαι μονη.Οι ακρες των χειλιων μου ανασηκωνονται,Χαμογελαω.Σκεψη μου: εσυ :)
Tι να κανεις τετοια ωρα στην χωρα των Croissant και της κρεπας;  Βγαινεις απο το μπανιο και ακουμπας την πετσετα στους ωμους σου ;! Ή κοιμασαι σαν αγγελος σε εναν κοσμο αγνωστο...με την φωτογραφια μας κλεισμενη σε ενα συρταρι ενος ξενοδοχειου καπου στην Γαλλια.
 
    Δεν ξερω.Με ακους οταν σου τραγουδαω ; Φτανει η φωνη μου μεχρι εκει ; Τα βραδια, μου λειπει εικεινο το"Captivated" που εβγαινε απο τα ομορφα χειλια σου, εκεινο το "Ξερεις κατι ; " -Οχι,τι ; "Σε θελω" .

    Ενας θορυβος σταματαει την σκεψη μου...ενα αεροπλανο.Ποτε δεν τα κοιτουσα.Τωρα ομως τα κοιτω.Σκεφτομαι οτι σε 10 μερες σε ενα απο αυτα θα εισαι μεσα εσυ, με ενα χαμογελο 1000 volt αρκετο να φωτισει τον κοσμο μου.Με το καπελο σου στο κεφαλι και το ακουστικο στο αυτι.Αυτος εισαι εσυ.Δεν εισαι ο μικρος μου πριγγιπας.Οχι.Εισαι το καλοκαιρι μου.

   Ξερω οτι δεν νιωθουμε το ιδιο ο ενας για τον αλλο.Δεν με πειραζει.Αγαπας για να αγαπας,οχι για να παρεις πισω.Παρολα αυτα ειναι ωραιο να σε αγαπουν.Μην ανησυχεις ομως για μενα.Εχω ανθρωπους να με αγαπουν.

   Ειναι αργα, τα φωτα της γειτονιας σβηνουν, τα ματια μου κλεινουν....η ψυχη μου κοιμαται.

Καληνυχτα