Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Πρωινό.


 


 Επτά και μισή το πρωί,
τα δάχτυλα μου ξεπαγιάζουν,
βλέπω εκείνο τον καπνό της ανάσας μου από το κρύο.
Επτά και μισή το πρωί, 
τα πρώτα φώτα στους δρόμους
αλλά όχι στον ουρανό...
αργεί να ξημερώσει.
Μας θέλει η νύχτα να μπλεχνόμαστε
στα μονοπάτια της.
καθώς πηγαίνω στο σχολείο
Η σκέψη μου...
κλασσικά με τον απαγορευμένο ποιητή,
ΕΣΥ.
Η αγωνία μου ...φτάνει στα όρια.
Καλημέρα.

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Διασταύρωση και μετά αδιέξοδος.





 Η ζωη μου τωρα κινειται σε μια τροχεια των αιθουσων 232-233.Καθε πρωι η ιδια ρουτινα.

              ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ 6:30-22:00
Το μυαλο μου λειτυργει σε πεντε γλωσσες.Σκεφτομαι στα ελληνικα,μιλαω στα αγγλικα,γερμανικα και στα ισπανικα...*Μην ξεχασεις ομως και τα σερβικα.Ολα ξεχωριστα!Σε καθε χωρο ξεχωριστη γλωσσα.Τιποτα δεν ειναι ομοιο.Ντυσιμο,συμπεριφορα,θρησκεια,γλωσσα...ολα σε μια αλλη λειτουργεια.

Ειμαι με τοσο κοσμο καθε μερα,αλλα νιωθω μονη.Δεν με ικανοποιει να ειμαι με κοσμο! Το ποιοτικο μου (χαμο)γελ(ι)ο ξεθωριαζει σιγα σιγα..*Μου λειπουν οι κοπανες,οι παρελασεις,οι καταληψεις και οι συναυλιες των παιδιων*Θα μπορουσα να παρουσιασω τον εαυτο σου σε ολον αυτον τον κοσμο σαν κατι διαφορετικο,κατι που παντα ηθελα να ειμαι και ποτε δεν μπορεσα.Να γινω οποια θελω!Αλλα δεν το εκανα-κανω.Μου αρκει αυτο που ειμαι.Γιατι να ζω σε μια ψευδαισθηση?Δεν θελω να χασω τον εαυτο μου.


Η καρδια μου σε ενα μονοδρομο.Ελλαδα-εσεις-εσυ-εμεις!Παραλιες-συναυλιες-βολτες στην Αλικαρνασσο-Lost με τον Γιωργο- βραδια στου Bisbi ( Ivo )-μπασκετακι-κυνηγι θυσαυρου....Ατελει-
ωτα βραδια,ατελειωτα συναισθηματα πανε και ερχονται σαν σκιες στην μνημη μου που μου θυμιζουν εσας.Ολες αυτες οι αγκαλιες,ολα αυτα τα φιλια,τα χαδια ,τα σκουντηγματα,οι μουτζες και εκεινο το χαρακτηριστικο ''Ηληθια ε ηληθια'' της Νικανδρας....



Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Ανεμος.

   Θα τα καταφέρω ή οχι? ...Δύσκολο να απαντήσει κανείς.Είμαι η δημιουργός της καταστροφής μου.Ναι μόνο εγώ.Μα τι πάω να κάνω?!Ακούω τον ανέμο και σαστιζω.Είμαι ένα τίποτα μπροστά του, και η μαγεία των χριστουγέννων απουσιάζει.
    Είμαι με άτομα που αγαπάω..αλλά...είναι η αρχή του τέλους.Φοβάμαι.Δεν είμαι σίγουρη για τις δυνάμεις μου πια.Μπορεί και απλώς να μην υπήρξαν ποτέ,ένα αληθοφανές ψεεεεμα.Μακάρι να ήταν σαν τις ταινίες της Disney . Σε περιμένω μαγικό πνεύμα να με σώσεις,να γλιτώσω & να μείνω για πάντα παιδί!Δεν τολμώ ,δεν βρίσκω το θάρρος να βγω έξω....το περιτύλιγμα μου δεν δείχνει έτσι...Πολλοί παραξενεύονται όταν με βλέπουν να φοβάμαι , ασυνήθιστο θα έλεγα.Ναι είμαι ένα ευάλωτο κορίτσι ..δυστυχώς! Αυτή η ασφυξία με κάνει νά σκέφτομαι πολλά :
   Και γιατί αυτό συμβαίνει κάθε χριστούγεννα?Πριν τα χριστούγεννα σκέφτομαι όλες τις εικόνες και τις ταινίες που έχω δει και λέω ναι έτσι θα είναι αυτά τα χριστούγεννα....γαμώτο,ποτέ δεν βγαίνουν έτσι,μα γιατί τα προγραμματίζω? Είναι ανώφελο.Και ίσως να με ζηλεύε      ις που πάω ταξίδι μόνη μου στην Γερμανία ...αλλά δεν είναι όλα ρόδινα,θα ήθελα να είμουν με τους γονείς μου τώρα.Θα είχα κάποιον να μιλήσω να πω ΤΑ ΠΙΟ ΑΣΗΜΑΝΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.Και όχι  ένα ξερό '' Δεν είμαι γυναίκα να τα κουβεντιάζω όλα αυτά '' από των 12-χρόνο   ξαδεφρο μου .Τότε κατάλαβα πόσο ακόμα πιο σημαντικοί είναι οι φίλοι.Ναι για αυτά τα μικρά ασήμαντα πράγματα που κακώς θεωρείς δεδομένα !!!
   Δεν νομίζεις?

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Aπουσία

Ενα σωμα θα ειναι μακρια,
μα η ψυχη μου κοντα σας θα κατοικει...
Η φωνη σας,θα μου αρκει...
αλλα η αγκαλια σας δεν θα ειναι εκει...


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Πώς;

~Και μετα ερχεται η καθηγητρια και σου λεει "Ασε την φαντασια σου ελευθερη".Πως;πως;
Οταν δεν μπορεις να δεις τον ουρανο..οταν σε εμποδιζουν  κατι σκουριασμενα ,μπλε, αθλια ,καγκελα παραθυρων.Σχολεια-φυλακες.Η φαντασια μου δεν χωραει απο τα καγκελα ...σφηνωνει..μην με αναγκαζετε να προσαρμοσω την φαντασια μου στα μετρα σας...
Δεν μπορω να δω τα συννεφα...να φτιαξω σχηματα να μου θυμιζουν εσενα.Ετσι,η φαντασια μου ξεφευγει απο τα τρυπια μου παππουτσια και κλειδωνεται σε ενα κλειστο χωρο και παλευει με την πληξη και την σοβαροτητα μιας ταξης Α'λυκειου....~

Εσύ...

                    



                       ~Όταν η σκέψη γίνεται εικόνα.
                       Όταν το όνειρο γίνεται πραγματίκοτητα.
                       Όταν η ανάμνηση ζωντανεύει.
                        Όταν ο αέρας μυρίζει βροχή τότε,
                                   η σκία γίνεται εσύ!~