Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Πρωινό.


 


 Επτά και μισή το πρωί,
τα δάχτυλα μου ξεπαγιάζουν,
βλέπω εκείνο τον καπνό της ανάσας μου από το κρύο.
Επτά και μισή το πρωί, 
τα πρώτα φώτα στους δρόμους
αλλά όχι στον ουρανό...
αργεί να ξημερώσει.
Μας θέλει η νύχτα να μπλεχνόμαστε
στα μονοπάτια της.
καθώς πηγαίνω στο σχολείο
Η σκέψη μου...
κλασσικά με τον απαγορευμένο ποιητή,
ΕΣΥ.
Η αγωνία μου ...φτάνει στα όρια.
Καλημέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου