Διασταύρωση και μετά αδιέξοδος.

 Η ζωη μου τωρα κινειται σε μια τροχεια των αιθουσων 232-233.Καθε πρωι η ιδια ρουτινα.

              ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ 6:30-22:00
Το μυαλο μου λειτυργει σε πεντε γλωσσες.Σκεφτομαι στα ελληνικα,μιλαω στα αγγλικα,γερμανικα και στα ισπανικα...*Μην ξεχασεις ομως και τα σερβικα.Ολα ξεχωριστα!Σε καθε χωρο ξεχωριστη γλωσσα.Τιποτα δεν ειναι ομοιο.Ντυσιμο,συμπεριφορα,θρησκεια,γλωσσα...ολα σε μια αλλη λειτουργεια.

Ειμαι με τοσο κοσμο καθε μερα,αλλα νιωθω μονη.Δεν με ικανοποιει να ειμαι με κοσμο! Το ποιοτικο μου (χαμο)γελ(ι)ο ξεθωριαζει σιγα σιγα..*Μου λειπουν οι κοπανες,οι παρελασεις,οι καταληψεις και οι συναυλιες των παιδιων*Θα μπορουσα να παρουσιασω τον εαυτο σου σε ολον αυτον τον κοσμο σαν κατι διαφορετικο,κατι που παντα ηθελα να ειμαι και ποτε δεν μπορεσα.Να γινω οποια θελω!Αλλα δεν το εκανα-κανω.Μου αρκει αυτο που ειμαι.Γιατι να ζω σε μια ψευδαισθηση?Δεν θελω να χασω τον εαυτο μου.


Η καρδια μου σε ενα μονοδρομο.Ελλαδα-εσεις-εσυ-εμεις!Παραλιες-συναυλιες-βολτες στην Αλικαρνασσο-Lost με τον Γιωργο- βραδια στου Bisbi ( Ivo )-μπασκετακι-κυνηγι θυσαυρου....Ατελει-
ωτα βραδια,ατελειωτα συναισθηματα πανε και ερχονται σαν σκιες στην μνημη μου που μου θυμιζουν εσας.Ολες αυτες οι αγκαλιες,ολα αυτα τα φιλια,τα χαδια ,τα σκουντηγματα,οι μουτζες και εκεινο το χαρακτηριστικο ''Ηληθια ε ηληθια'' της Νικανδρας....