Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Ανεμος.

   Θα τα καταφέρω ή οχι? ...Δύσκολο να απαντήσει κανείς.Είμαι η δημιουργός της καταστροφής μου.Ναι μόνο εγώ.Μα τι πάω να κάνω?!Ακούω τον ανέμο και σαστιζω.Είμαι ένα τίποτα μπροστά του, και η μαγεία των χριστουγέννων απουσιάζει.
    Είμαι με άτομα που αγαπάω..αλλά...είναι η αρχή του τέλους.Φοβάμαι.Δεν είμαι σίγουρη για τις δυνάμεις μου πια.Μπορεί και απλώς να μην υπήρξαν ποτέ,ένα αληθοφανές ψεεεεμα.Μακάρι να ήταν σαν τις ταινίες της Disney . Σε περιμένω μαγικό πνεύμα να με σώσεις,να γλιτώσω & να μείνω για πάντα παιδί!Δεν τολμώ ,δεν βρίσκω το θάρρος να βγω έξω....το περιτύλιγμα μου δεν δείχνει έτσι...Πολλοί παραξενεύονται όταν με βλέπουν να φοβάμαι , ασυνήθιστο θα έλεγα.Ναι είμαι ένα ευάλωτο κορίτσι ..δυστυχώς! Αυτή η ασφυξία με κάνει νά σκέφτομαι πολλά :
   Και γιατί αυτό συμβαίνει κάθε χριστούγεννα?Πριν τα χριστούγεννα σκέφτομαι όλες τις εικόνες και τις ταινίες που έχω δει και λέω ναι έτσι θα είναι αυτά τα χριστούγεννα....γαμώτο,ποτέ δεν βγαίνουν έτσι,μα γιατί τα προγραμματίζω? Είναι ανώφελο.Και ίσως να με ζηλεύε      ις που πάω ταξίδι μόνη μου στην Γερμανία ...αλλά δεν είναι όλα ρόδινα,θα ήθελα να είμουν με τους γονείς μου τώρα.Θα είχα κάποιον να μιλήσω να πω ΤΑ ΠΙΟ ΑΣΗΜΑΝΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.Και όχι  ένα ξερό '' Δεν είμαι γυναίκα να τα κουβεντιάζω όλα αυτά '' από των 12-χρόνο   ξαδεφρο μου .Τότε κατάλαβα πόσο ακόμα πιο σημαντικοί είναι οι φίλοι.Ναι για αυτά τα μικρά ασήμαντα πράγματα που κακώς θεωρείς δεδομένα !!!
   Δεν νομίζεις?

1 σχόλιο: